Ο θυρεοειδής είναι ένας πολύ σημαντικός αδένας του σώματος. Ευρίσκεται στον λαιμό μας πάνω από την τραχεία μας και αμέσως κάτω από τον λάρυγγα Διαχειρίζεται με ακρίβεια σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού, ρυθμίζοντας τις καύσεις, την ανάπτυξη, το μεταβολισμό και έμμεσα την ψυχική μας υγεία και ισορροπία. Επιτελεί τις βασικές βιολογικές του δράσεις μέσω των ορμονών που παράγει της Τ3 και της Τ4 οι οποίες με το αίμα καταλήγουν σε όλους τους ιστούς του ανθρωπίνου σώματος.
Τι προβλήματα παρουσιάζει και πώς αυτά εκδηλώνονται
Ο θυρεοειδής μπορεί να λειτουργεί κανονικά να υπολείπεται ή να υπερκαλύπτει την φυσιολογική λειτουργία προκαλώντας ανάλογα προβλήματα. Όταν υπερλειτουργεί, τότε μιλάμε για υπερθυρεοειδισμό όπου ο ασθενής παρουσιάζει συνήθως νευρικότητα, απώλεια βάρους - παρόλο που σιτίζεται κανονικά -, εφίδρωση, ταχυκαρδία και αρρυθμίες. Όταν ο αδένας υπολειτουργεί τότε έχουμε υποθυρεοειδισμό που χαρακτηρίζεται κυρίως με νωθρότητα, βραδυκαρδία και ορισμένες φορές και παχυσαρκία.
Τι εξετάσεις γίνονται στο θυρεοειδή;
Οι κυριότερες εξετάσεις για να διαπιστωθεί η καλή ή όχι λειτουργία του θυρεοειδούς είναι οι ακόλουθες: -Αιματολογικές, κατά τις οποίες προσδιορίζεται η ποσότητα των ορμονών που παράγει ο δένας. -Υπερηχογράφημα, για τον έλεγχο της μορφολογίας του. -Σπινθηρογράφημα για τον έλεγχο της λειτουργικότητάς του και για τον διαχωρισμό «θερμού-ψυχρού» όζου.
-Παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA), σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο. -Αξονική ή μαγνητική τομογραφία
Ακούμε συχνά για όζους στο θυρεοειδή. Τι σημαίνει αυτό;
Πολλές φορές στον θυρεοειδή αναπτύσσονται μικροί σχηματισμοί οι οποίοι ονομάζονται όζοι γιατί συνήθως είναι στρογγυλοί και πιό σκληροί απο τον αδένα και αποτελούν αποτέλεσμα τοπικής υπερπλασίας του αδένα με ίνωση ή κύστη ή καλοήθη όγκο και πολλές φορές κακοήθεια
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ
Πρόκειται για μια μορφή καρκίνου (< 1% όλων των καρκίνων ) έχει καλή πρόγνωση και διακρίνεται σε δύο μορφές:
Το μυελοειδές καρκίνωμα, που προέρχεται από τα παραθυλακιώδη κύτταρα και είναι το λιγότερο συχνό, και τα καρκινώματα που προέρχονται από τα θυλακιώδη κύτταρα και είναι τα συχνότερα (θηλώδη και θυλακιώδη καρκινώματα).
Στις περισσότερες περιπτώσεις ανευρίσκεται τυχαία, υπό μορφή μονήρους όζου (τοπικής διόγκωσης) μετά από κλινική εξέταση ή μετά από παρατήρηση του ίδιου του ασθενή ή κάποιου ατόμου του περιβάλλοντός του. Κάποιες φορές η διάγνωση γίνεται μετεγχειρητικά, μετά από αφαίρεση του αδένα, που έγινε για θεραπεία βρογχοκήλης.
Η πιο αποτελεσματική προεγχειρητική μέθοδος για τη διαφορική διάγνωση μεταξύ καλοήθους όζου και καρκίνου είναι η κυτταρολογική εξέταση υλικού από παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA).Οι περισσότεροι ασθενείς υποβάλλονται αρχικά σε θυρεοειδεκτομή, και όλοι μετεγχειρητικά λαμβάνουν ορμονοθεραπεία. Πολλοί είναι αυτοί που λαμβάνουν ραδιενεργό ιώδιο, ενώ σπάνια προτείνεται ακτινοθεραπεία και ακόμη πιο σπάνια, χημειοθεραπεία.
ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ
Τι πρέπει να κάνουμε όταν παρουσιάζουμε κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα;
Οι περισσότερες παθήσεις του θυρεοειδούς αντιμετωπίζονται επαρκώς με
φαρμακευτική αγωγή. . Η παρακολούθηση θα πρέπει να είναι συστηματική,
για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η χειρουργική αντιμετώπιση
αποτελεί λύση όταν τα αποτελέσματα είναι ανεπαρκή με τα φάρμακα ή όταν
πρέπει να εξαιρεθεί ο θυροειδής (πχ σε καρκίνο)
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, μετά τη διενέργεια θυρεοειδεκτομής από πεπειραμένους χειρουργούς του θυρεοειδούς ή καλύτερα από οργανωμένη ομάδα ειδικών η πρόγνωση είναι εξαίρετη και ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος για τις επιπλοκές της επέμβασης
Στη συνέχεια η παρακολούθηση από ενδοκρινολόγο διασφαλίζει την αποκατάσταση της θυρεοειδικής ορμονικής λειτουργίας και του μεταβολισμού του ασβεστίου
Ο θυρεοειδής μπορεί να λειτουργεί κανονικά να υπολείπεται ή να υπερκαλύπτει την φυσιολογική λειτουργία προκαλώντας ανάλογα προβλήματα. Όταν υπερλειτουργεί, τότε μιλάμε για υπερθυρεοειδισμό όπου ο ασθενής παρουσιάζει συνήθως νευρικότητα, απώλεια βάρους - παρόλο που σιτίζεται κανονικά -, εφίδρωση, ταχυκαρδία και αρρυθμίες. Όταν ο αδένας υπολειτουργεί τότε έχουμε υποθυρεοειδισμό που χαρακτηρίζεται κυρίως με νωθρότητα, βραδυκαρδία και ορισμένες φορές και παχυσαρκία.
